زهرا تقی زاده

زهرا تقی‌زاده بازیگر جوان و بااستعداد بانی‌کستری در وهله اول متن خوبی برای بازیش انتخاب کرده. این انتخاب درست زهرا باعث شده تا بیننده احساس نادرستی در بیان دیالوگ‌هاش نداشته باشه و سعی کنه از بازی و احساس او به مسئله شخصیت پی ببره. اما مسئله اینجاست که زهرا احساس دردمند شخصیت رو باور نکرده و تنها داره طبق میزانسن و دیالوگ‌ها پیش میره. وقتی احساس شخصیت در بازیگر ته‌نشین نشده باشه ممثل بازی زهرای هنرمند و عزیز تنها مسیر روایت تعریف میشه و بیننده هیچ همزات‌پنداری به بازی احساس نمی‌کنه. بیان زهرا خوبه و دیالوگ‌ها شفاف بیان میشن. البته که صدای زهرا لازمه که پخته‌تر بشه و برای این کار باید هر روز زیر نظر استاد آموزش ببینه. زبان بدن زهرا به همان دلیلی که حس در او تداعی نداره چندان درست نیست و فقط میزانسن بازیگر فیلم را تکرار می‌کنه. برای این کار ابتدا لازمه که نقش رو به خوبی در خودش تکرار می‌کرد و سعی می‌کرد شخصیت رو به واقعیت خودش و عادت‌ها و رفتار‌های فردیش نزدیک کنه. بهترین شکل شخصیت‌پردازی زمانیه که ما شخصیتی که بازی می‌کنیم رو به شخصیت خودمون نزدیک کنیم و از ریز‌ه‌کاری‌های شخصی خودمون بهره ببریم. در همین رابطه باید به اهمیت بازی برای دوربین اشاره کنیم. ما حین بازی باید حواسمون باشه که دوربین در حال ضبط بازی ماست و مهمترین شاخص چهره بازیگر چشماشه. پس باید دقت کنیم که چشم‌هامون رو از دوربین پنهان نکنیم. البته این اصلا به معنای بستن چشم نیست. کیفیت ویدیوی زهرا اشتباه مهم او در ساخت ویدیوی تست بازیگریش محسوب میشه. موسیقی اشتباه و بی‌جایی که زهرا روی ویدیو تست بازیگریش گذاشته تاثیر بسیار بدی روی ویدیو گذاشته و بیش از هر چیزی کیفیت کار رو پایین اورده. نکته بسیار مهمی که در دوره آموزش تست بازیگری بار‌ها به اون اشاره کردیم. امیدواریم زهرا تقی‌زاده عزیز با شنیدن و خواندن این نکات بازیگری ویدیو‌های باکیفیت‌تر و بهتری از خودش توی بانی‌کستر منتشر کنه.