معرفی نمایش فیزیکال و پرفورمنس
در هنر متعالی بازیگری هرگونه اجرا و حضور سینمایی یا نمایشی که مفهومی را به مخاطب منتقل کند شیوهای از بازیگری محسوب میشود. بنابراین ما با هنری چندوجهی مواجه هستیم که تلفیقی شگفتانگیز از چندین هنر آواز، رقص، سولفژ، نویسندگی و… است که در ترکیب خود به مفهوم واحد بازیگری میرسد. البته همه اینها فارغ از دانش و اطلاعات لازم در این زمینه است که باید از سوی افراد کسب و در کار استفاده شود. ورود به دنیای بازیگری مستلزم این است که با سبکها و زمینههای متنوع آن آشنا باشید و دستکم با شنیدن آن چیزی برای گفتن داشته باشید. شما بهعنوان یک بازیگر یا هنرجوی بازیگری لازم است بر تمام ابعاد و جوانب بازیگری اشراف کامل و جامع داشته و برای ایفای هر نقشی آماده باشید. امروز میخواهیم به اجراهای فیزیکال یا پرفورمنس، یکی از سبکهای بازیگری مهم و متمایز بپردازیم.
سؤال نخست اینجاست که نمایش فیزیکال چیست؟ تئاتر فیزیکال یا تئاتر حرکتی سبکی از نمایش است که روایت یا داستان بهکمک حرکتهای فردی و گروهی بازیگران به مخاطب منتقل میشود. در این سبک از نمایشها، دیالوگ جای خود را به فرم بدنی و جابهجاییها میدهد و بیننده نیز با استنباط شخصی خود روایت را دنبال میکند. در اینگونه از نمایشها آمادگی و انعطاف بدنی بازیگر اهمیت زیادی دارد؛ چراکه تنها ابزار انتقال مفهوم و معنا نیز بدن بازیگر است. پس همان اندازه که فن بیان در دیالوگ مهم است آمادگی بدنی هم در فرم اهمیت دارد. مهمترین دستاورد در نمایش فرم ایجاد ارتباط ذهنی میان بازیگر و مخاطب است. بازیگر مانند نقاشی زبردست معنا را بر صفحه اندیشه مهیای بیننده ترسیم کند و بیننده از تماشای انتزاعی آن به وجد بیاید. این بالاترین درجه بازیگری فرم است که چیزی کم از معجزه ندارد.
پرفورمنس آرت
پرفورمنس آرت در کتابهای فارسی با عناوین نمایش اجرامحور، هنر اجرا یا هنر نمایشگون ترجمه شده است. پرفورمنس در تئاتر گرایشی از تئاتر فیزیکال است که در دهه ۷۰ میلادی با تلفیقی از هنرهای نمایشی و تجسمی حاصل شد و البته تفاوتهایی اصولی دارد. پرفورمنس ترکیبی از هنر فرم با موسیقی و گاه نقاشی است که از سوی بازیگر و در وضعیتی غیر قابل پیشبینی اجرا میشود. چرا غیر قابل پیشبینی؟ چون اجرایی که شاهد آن هستید هرگز تمرین نشده است و هیچیک از حرکتها یا موسیقی نیز انتخابشده نیست. همهچیز در لحظه خلق میشود و معنا در لحظه و در برابر مخاطب متولد میشود. پرفورمنس ممکن است با حضور یا اصولاً بدون حضور بیننده اجرا و در قالب سیر و سلوک فردی بازیگر در عمق خلاقیت فکریاش در خلوت برگزار شود.
شاید به نظرتان پرفورمنس تلاش بیهوده و خستهکنندهای باشد اما اینگونه نیست. برای درک بهتر احساستان حین تماشای یک اجرای پروفورمنس بهتر است مثالی بزنیم. تصور کنید از سوی یک نقاش خبره و صاحبنام به کارگاه طراحیاش دعوت میشوید. او در حضور شما میخواهد یک اثر نقاشی جدید خلق کند و شما نیز در تمام طول چند ساعت نقاشی با او همراه هستید. تصادفاً موسیقی هم در فضای کارگاه جاریست و گوش و چشم شما با هنر آفرینش همداستان و همآهنگ میشود. دیری نمیپاید که در برابر شما اثری بیبدیل و درخشان نقش میبندد و شما نیز در ناخودآگاهتان خود را بهعنوان بخشی از وجود این هنر خلاقانه برمیشمارید. گویی این اثر بدون حضور شما جوری دیگر بود یا به بیانی دیگر وجود شما در هستی آن نقش بسته است. دوباره فکر کنید. شگفتآور نیست؟
منبع: بریتانیکا
۵ دیدگاه
من می خواهم در کلاس بازیگری شرکت کنم
من خیلی خیلی خوشم میاد بازیگر بشم
توی بانیکستر ثبتنام کن تا ما هم کمکت کنیم
سلام من میخوام در تست بازیگری شرکت کنم
سلام من میخوام در کلاس بازیگری شرکت کنم